Hlaupa-annáll fyrir árið 2013

Gleðilegt nýtt HLAUPA-ÁR 

Árið 2013 hefur verið viðburðaríkt, bæði gleðilegir atburðir og sorglegir. Við misstum kæran vin okkar, Braga Freymodsson í byrjun janúar og í október dó elsku pabbi minn mjög snögglega. Þó maður viti að einhvern tíma komi að sorgardegi í lífi manns þá vonar maður alltaf að hann komi einhvern tíma seinna.
Blessuð sé minning þeirra.

Árum saman höfðum við Lúlli þann sið að fara erlendis á milli jóla og nýjárs og ég hljóp einhversstaðar á nýbyrjuðu ári... en nú gerðist í annað sinn, það sem ég hélt að myndi aldrei gerast... að vera erlendis á jólum. Í fyrra vorum við í Texas en nú erum við í Californíu hjá okkar kæru Jonnu. 

Ég byrjaði árið 2013 með því að hlaupa Texas-Marathon á nýjársdag og má segja að þá hafi línurnar verið lagðar fyrir árið...
ég er sem sagt lögð af stað í annan hring um fylki USA. Ég held ég hafi ekki hlaupið eins mörg maraþon á einu ári í eins fáum ferðum og í eins lélegu formi áður.

Ég komst í gegnum 18 maraþon í 8 ferðum... þrisvar fór ég ein... í þrem þeirra fór ég aðeins eitt maraþon í ferðinni, í tveim ferðum fór ég 4 maraþon í hvorri. Tvisvar hljóp ég 2 daga í röð og einu sinni 3 daga í röð. Ég tók þátt í tveim hlaupaseríum,
The New England Challenge og
Center of the Nation... þar sem við stóðum á Geographic Center of the Nation í S-Dakota.
Heima hljóp aðeins Reykjavíkur maraþon... Ég held það hafi aldrei gerst áður að ég hafi hvorki hlaupið vor-eða haust-maraþonið hjá FM.

Mér tókst að komast á Reunion hjá 2 klúbbum, í maí í Seattle hjá Marathon Maniacs og hjá 50 States Marathon Club í Connecticut í október.

Næst síðasta ferðin á þessu ári var SYSTRA-ferð til Florida yfir Thanksgiving... en það er algjör nýbreyttni að ég taki einhverja aðra en Bíðara nr 1 með... en í Flórida hljóp ég Space Coast Marathon og voru Berghildur og Edda svo ánægðar með ferðina að hún verður árviss og þær fara að æfa svo þær komist hálft-maraþon. 

Síðasta maraþon ársins 2013 var Operation Jack á annan í Jólum. En það maraþon er 17 maraþonið mitt í Californíu... I LOVE CALIFFORNIA.

Space Coast Marathon 1.12.2013 Cocoa Village Florida

Space Coast Marathon & Half Marathon Cocoa, FL USA
http://www.spacecoastmarathon.com

Ég svaf ágætlega, klukkan hringdi kl 4 am. Ég hafði áætlað mjög stuttan tíma til að undirbúa mig, því ég ætlaði að taka rútuna frá Best Western hér við hliðina kl 5.

Ég teypaði tærnar, fékk kaffi og morgunverðarpoka í lobby-inu og borðaði þegar ég kom yfir á startið. Það var bara snilld að losna við að finna bílastæði því það var allt mjög þröngt í kringum marksvæðið í gær þegar við fórum þangað að kanna aðstæður. 

Veðrið var ágætt, skýjað og svali frá hafinu. Maraþonið var ræst kl 6:30 og hlaupið fram-og-til-baka meðfram ströndinni, fyrst norður en síðan í suður. Seinni lúppan var miklu skemmtilegri.

Ég hengdi mig á Galloway pacer 5:45 sem var skynsamlegt þar sem ég hef ekki æft neitt.
Ég missti síðan af þeim þegar ég fór á klósettið í annað sinn.

Fyrri hluta leiðarinnar drakk ég ekki nóg, fannst ég ekki þurfa þess í svalanum en það var ekki skynsamlegt hjá mér því ég varð allt í einu svo þyrst að ég þambaði heilu glösin.

Berghildur og Edda komu á marksvæðið kl 9:30 með rútu sem var að skila hlaupurum aftur á Cocoa Beach og þær biðu eftir mér þar sem ég kom inn á marksvæðið, urðu svo að hlaupa að markinu til að ná markmynd og þar fengu þær bæði pening og handklæði fyrir  

Þetta maraþon er nr. 168
Garmin mældi vegalengdina 26,35 mílur og tímann 6:07:?? 
Ég er mjög sátt við þetta allt og gaman að hafa systurnar með 

United Healthcare Marathon, Newport, RI USA 13.10.2013

United Healthcare Breakers Marathon,
Newport, RI USA
http://www.uhcmarathon.com 

ÉG ætlaði að sofa á mínu græna og sleppa þessu maraþoni... EN ég glaðvaknaði kl 4:30 í nótt. Fór upp í aftur og reyndi að sofna... sagði NEI, NEI ég ætla ekki... en mér leið ágætlega, svo ég byrjaði að klæða mig, tautandi "ég trúi því ekki að ég ætli að fara"

Í stuttu máli sagt... var ég með fyrstu mönnum á staðinn þar sem heila maraþonið átti að leggja bílunum og fara í rútu. Ég átti nefnilega eftir að sækja númerið mitt.

Ég var alltof snemma í því en gat sest niður í 1 klst. Fljótlega dreif að fólk og ég fór að heyra sögurnar frá Hartford og aðal spurningin var: fékkst þú verðlaunapening ?... og fljótlega var fundið út að verðlauna peningarnir höfðu klárast löngu áður en 4 tímar voru liðnir.

Ég missti af hópmyndatökunni í gær en náði henni í dag... heppin, því ég er ekki með ljósmyndarann minn með mér í þetta sinn. Maraþonið var ræst kl 8 á Easton´s Beach.

Fyrri helmingur hlaupsins var mjög fallegur og hér eiga víst að vera stærstu hallir í Ameríku...síðan hlupum við í gegnum markið og seinni helmingurinn var "út í sveit" sem sagt - ekki eins skemmtilegir fram-og-til-baka leggir. Þann hluta hljóp ég með Melanie sem hljóp líka í Hartford í gær. Við hlupum eftir 1-1 kerfi (Galloway) 
http://beta.active.com/running/articles/run-walk-run-to-faster-times-faster-recovery

Ég reyndi að hlaupa rólega og afslappað... og maginn var til friðs alla leiðina. Þökk sé Guði :)

Þetta maraþon er nr 167, garmurinn mældi það 42,84 km og tímann 6:27:51 

ING Hartford Marathon CT, 12.10.2013

ING Hartford Marathon Hartford, CT USA
http://www.inghartfordmarathon.com

Klukkan var stillt á 5:00 vegna þess að það voru bara 10 mín. á startið. En ég svaf eiginlega ekkert um nóttina þó ég færi snemma uppí. Ég var með magakveisu og sat á klósettinu mest alla nóttina. Þegar klukkan hringdi var maginn galtómur... Nú voru góð ráð dýr því það er mjög erfitt að ætla maraþon svona í maganum. En ég seldi mér þá hugmynd að komast einhvernveginn í gegnum það.

Ég tékkaði mig út og fór að stað fyrir 7 og fékk stæði á ágætis stað. Hefði kannski átt að hugsa betur um staðsetninguna gagnvart markinu en ekki startinu þá hefði ég verið fljótari og farið styttri leið að bílnum eftir hlaupið.

Hlaupið var ræst kl 8 og í upphafi var kalt. Það hitnaði fljótlega og sólin skein allan tímann. Ég passaði mig að smitast ekki að þeim sem voru hraðari og tókst að halda maganum góðum fyrstu 7-8 mílurnar. Þá byrjaði ballið - það er að eftir það átti ég stefnumót við klósettin á leiðinni og varð að ganga.

það þýddi ekkert að reyna að hlaupa - og stundum varð ég að hæga á göngunni.  Ég ætlaði ekki að lenda í þrumu-skoti á leiðinni og ég ætlaði að klára. Þetta var orðið skelfilega erfitt í lokin og ekki gerlegt að fara annað á morgun.

Þegar ég kom í markið - og ekki síðust... voru verðlaunapeningarnir búnir, svo ég fæ minn sendan í pósti... ég fór strax að bílnum og keyrði til Rhode Island þar sem ég á pantað næsta hótel og maraþon. Alla leiðina gældi ég við að sækja gögnin til vonar og vara og sjá til hvort ég kæmist á morgun... EN ÞAÐ ER BARA BULL að ætla það... Það er ákveðið - ég sleppi því.

Ing Hartford maraþon er nr 166 og 26. fylkið í hring nr tvö
Garmurinn mældi vegalengdina 42,86 km og tímann 6:51:??

Center of The Nation #5 NE 20.9.2013

http://mainlymarathons.com/center_series 

Síðasta maraþonið í þessari seríu. Öll hlaupin hafa verið nálægt litlum bæjum þar sem var aðeins lámarks þjónusta. Við vorum í menningu og verslunum í gær í Rapit City og nutum okkar :) en hér í Chadron er fátt um fína drætti.

Ég og önnur kona gátum grátið út í gær að fá morgunmatinn kl 5 í morgun og þess vegna var klukkan stillt á 4:30.  
Ég svaf ágætlega eftir búðar-maraþonið í gær. Tærnar voru teipaðar og reynt að búa um blöðruna á hælnum. Morgunmaturinn var fjörlegur, maður fékk að heyra hverjir slepptu gærdeginum og hverjir hættu í miðju hlaupi.

Hlaupið var ræst kl 6:30 eins og öll hin... nú í Chadron State Park. Við höfum hlaupið fram og til baka til þessa en nú fengum við hring (12 hringi)... hluti leiðarinnar var trail en svo komu 4 brekkur :/

Þegar hlaupið var ræst skakk-lappaðist liðið af stað, margir sárir en nokkrir ferskir því það var hægt að skrá sig á staðnum. Það var kalt í upphafi um 2°c en fljótlega hlýnaði og hitinn fór í 25°c

Ég hafði voðalega litla lyst, borðaði vatnsmelónur á drykkjarstöðinni og tók með mér snakk til að fá salt... svo drakk ég kók og bruddi klaka. Við gengum mörg saman og sumir fóru öfugan hring til að mæta fólki. Ég sá einhverja heltast úr og hélt um tíma að ég fengi "The Caboose" sem er síðasti lestarvagninn, en það var einhver á eftir mér. Lúlli lauk þessu síðasta maraþoni með mér. 

Þetta maraþon var nr 165
Garmin mældi tímann rúma 8 tíma og vegalengdina 42,66 km

 

Center of The Nation #3 WY 18.9.2013

http://mainlymarathons.com/center_series 

Mér fannst ég sofa lítið betur í nótt en síðustu nótt... var amk alltaf að hrökkva upp, við þrumur og eldingar, beljandi regn, umferð úti eða á ganginum inni. Klukkan var stillt á 4:10 og við vorum komin á sjá áður.

Það átti að vera erfiðast að finna þetta start svo Lúlli fékk hnitin sett inn í Garmin. Ég var svo þreytt og líka með blöðru á hælnum, svo ég ákvað fyrirfram að ganga allt maraþonið.

Við keyrðum yfir í Wyoming og þar var hlaupið eftir malavegi... 12 leggir eins og áður. Fyrstu 2 leggirnir voru farnir í frekar köldu veðri, síðan fór hitinn upp í 30°c, næstsíðasta legginn hrönnuðust upp ský og komu nokkrir dropar og síðasta legginn var svo mikið skýfall, kalt og hart að ég hélt fyrst að þetta væri hagl. Á augabragði varð ég holdvot og skítkalt frá toppi til táar. 

Þegar ég kom í markið var ég gjörsamlega búin að fá nóg. Síðustu leggina hafði ég ekki haft lyst á neinu sem var í boði á drykkjarstöðinni - auðvitað gengur það ekki. Svo var ég alveg búin að gleyma að það er allt annað að vera í svona mikilli lofthæð 3 maraþon í röð.

Þetta maraþon var þriðja í röðinni af 5 í Center of The Nation seríunni og ég er skráð í öll en ég ætla að hvíla á morgun, ss sleppa MT í þetta sinn og taka það með ID seinna. 

Tíminn var skelfing, nærri 9 tímar og Garmin mældi þetta 42,8 km.
Þetta maraþon er nr 164 

Center of The Nation #2, SD 17.9.2013

http://mainlymarathons.com/center_series 

ÞETTA MARAÞON VAR ERFITT.

Startið var í garði við þessa götu. Það var óþarfi að vakna "eld"-snemma. Klukkan var því stillt á 4:30... en mér varð ekki svefnsamt, ég held ég hafi örugglega gleymt mér öðru hverju en mér fannst ég ekki sofa neitt.

Við vorum mætt á startið á réttum tíma. Á þessum bletti er nákvæmlega miðpunktur Ameríku, og sjálfsögðu tókum við myndir af okkur á þeim bletti og þær fara á facebook.

Eins og í gær voru 12 leggir fyrir heilt og 6 fyrir hálft. Það var ekki jafn auðvelt og í gær og margar ástæður fyrir því. Stærsta ástæðan var hitinn. Fljótlega hitnaði verulega og eftir 2 tíma var götuhitinn kominn í 35°c og síðan 37°c þegar ég kláraði.

Eftir tvo tímana voru það aðeins þeir hörðustu sem hlupu eitthvað að ráði - hinir voru farnir að ganga meira en skokka. Við vorum á steinsteyptri stétt allan tímann og hún var frekar mjó fyrir þennan fjölda.

Ég hef sjaldan verið eins fegin að klára hlaup, var komin með stóra blöðru á hælinn og svakalega þreytt í bakinu af því að ganga svona mikið.

Tíminn er ekki glæsilegur... yfir 7 klst og ég var ekki síðust.
Garmin mældi leiðina 42,7 km... of langt eins og í gær.
Þetta maraþon er nr 163 

Center of The Nation # 1... ND, 16.9.2013

Við fórum snemma að sofa enda þreytt eftir langar keyrslur. Klukkan var stillt á 4:00. Við borðuðum og dunduðum okkur hin rólegustu því ég hélt að startið væri "rétt hjá" golfvellinum...
Þess vegna lögðum við alltof seint af stað. Þegar enginn var þar og Lúlli var sannfærður um að við ættum ekki að keyra suður eftir þessum ófærum - þá snérum við við og náðum í leiðbeiningarnar.

Mikið rétt - það var 21 míla á startið - en það er auðvitað "rétt hjá" í Ameríku. Ég var viss um að ég myndi missa af startinu, enda orðin allt of sein - en hópurinn var að fara af stað þegar við lögðum bílnum. 

Leggurinn sem við áttum að hlaupa var rúm míla að lengd, rúmar 2 fram og til baka - 12 ferðir. Í hvert sinn sem ég kom á startið fékk ég teygju um úlnliðinn.
Tímataka var ónákvæm - engar mottur.
Vegurinn var frekar grófur með einni frekar langri brekku og ég bjóst við að verða leið en það var ekki því við vorum svo mörg að enginn var einn á ferð.

Það var skítkalt í upphafi og vindur - loksins var ég ekki of mikið klædd... en síðan hitnaði, held að hitinn hafi farið í 30°c en með sólinni hvessti enn meira svo hitinn fannst varla.

Ég er sátt við minn tíma sem Garmin mældi slétta 6 tíma og vegalengdina 42,8 km
Þetta maraþon er nr 162 

Eftir maraþonið keyrðum við 120 mílur suður til Belle Fourche SD, þar sem hlaup nr 2 verður kl 6:30 í fyrramálið. 

Gögnin sótt í Bowman N-Dakota

Við lentum í Denver síðasta föstudag (13.9) og vegna hörmungarflóða sem ollu neyðarástandi fyrir norðan Denver, vorum við teppt fyrsta kvöldið í Denver og við vorum óviss um hvort ferðin væri ónýt hjá okkur... EN við vorum blessuð og komumst krókaleið framhjá flóðasvæðinu og keyrðum um 600 mílur til Bowman.

Fyrst keyrðum við í gegnum Wyoming til S-Dakota og og þaðan norður til N-Dakota. 

Hér er ekkert um að vera... engin veitingahús opin, búðir eða neitt. Lúlli borðaði afganginn af kjúklingnum en ég fékk mér SUBWAY, það var eina sem var hér.

Við sóttum gögnin, ég hef númerið 27 í öllum hlaupunum. Ég fékk glæsilegan start-pening sem ég hengi síðan hvern nýjan pening neðan í... og þeir eru sko ekkert slor.

Við gistum á Áttu, og þau ætla að hafa morgunmatinn til kl 4:30 svo við fáum að borða áður en við förum.
Maraþonið verður ræst kl 6:30 á morgun (mánudag 16.9).

New England Challenge #5 Old Colony Marathon, 24.5.2013

OLD COLONY MARATHON Springfield, Massachusetts

Friday May 24, 2013 - 6am Start
Four laps of 6.24 Miles, plus 1.24 Miles at start
http://www.newenglandchallenge.org/oldcolony.html

Við vorum 4 mílur frá Forrest Park þar sem startið var, svo ég stillti klukkuna á 4 am... Síðan reyndi ég að fara snemma að sofa. Það lítur ekki vel út með veður, það hefur verið úrhelli í dag... síðan er það hlaupagallinn... ég verð að hlaupa undan vindi í fötum sem ég skolaði um daginn.

 

Þegar klukkan hringdi byrjaði venjulegur undirbúningur, hella á kaffi, borða, vasilín, teypa tærnar og troða sér í aðeins rök föt. GOTT að þetta er síðasta maraþonið í þessari ferð.

 

Lúlli varð eftir á mótelinu, Joe við hliðina fékk að elta mig í garðinn... veðrið var nokkurnveginn þurrt. Hlaupið var ræst kl 6 eins og hin en þetta er síðasta hlaupið í NEC-seríunni.

 

Eins og vanalega var myndataka áður, af þeim sem hlupu í dag og þeim sem eru að klára séríuna. Þetta maraþon er jafn erfitt og hin, þó hringirnir séu mislangir þá eru þeir allir í einhverjum görðum með bröttum brekkum bæði upp og niður. Hringirnir í dag voru frekar langir og aldrei þurrt á leiðinni. Ég fékk blöðru á annan hælinn í öðru maraþoninu og hún plagaði mig fyrstu tvo hringina - síðan held ég að hún hafi bara fyllt út í skóinn og stífað mig af 

 

Þegar við Nick nálguðumst markið sáum við að það vantaði mílu upp á vegalengdina, svo við stöggluðumst við að bæta við leiðina, hlupum í allar áttir þar til við náðum 26,1 og fórum í gegnum markið, en þeir sem voru ekki með garmin... ???

 

Garmin mældi leiðina með viðbót 26,1 mílu og tímann 6:32:55

Þetta maraþon er nr 160