Færsluflokkur: Lífstíll
...
Montana Governor's Cup Marathon Helena, MT USA , June 7, 2008 http://www.govcup.bcbsmt.com/
Ég svaf ekkert sérstaklega vel... var alltaf að bylta mér, en klukkan hringdi kl 5 og um 6 keyrðum við á startið.
Á leiðinni í hlaupið keyrðum við framhjá 3 dádýrum á beit í húsagarði.... inni í miðjum bænum. Við áttuðum okkur ekki á að stoppa og taka mynd... og þau voru farin þegar Lúlli keyrði framhjá í bakaleiðinni.
Það var skítakuldi, en ekki lengi. Hlaupið var ræst kl. 6:30. Keppendur frekar fáir, sem fara heilt maraþon. Ég sem skráði mig í fyrradag var nr. 99. Leiðin var ekki spennandi, hlaupið langar beinar götur út úr bænum, stundum á malarvegi. Það var búið að spá þrumuveðri í gær og skúrum í dag, en það rættist sem betur fer ekki. Við fengum sterkan mótvind eftir að við snérum við, þ.e. síðustu 11 mílurnar, síðan var nokkuð um brekkur á fyrstu og síðustu mílunum.
Á milli 14 og 15 mílu var snúið við og að hluta til farin sama leið til baka. Síðustu 10 mílurnar var ég samferða annarri konu og síðan bættist vinkona hennar í hópinn og gerðist þjálfari okkar. Hún var ekki í maraþoninu en hljóp með okkur síðustu 7-8 mílurnar.
Ég er nokkuð ánægð með minn tíma, 5:46:30 á mína klukku.
(myndir birtar með góðfúslegu leyfi Bíðara nr.1)
Lífstíll | 7.6.2008 | 19:43 (breytt 29.11.2008 kl. 18:28) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (2)
Rock 'n' Roll Marathon - San Diego, California, Sunday, jun 1 2008, kl 6:30 |
Lífstíll | 1.6.2008 | 23:01 (breytt 16.12.2008 kl. 13:11) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
KeyBank Vermont City Marathon & Relay Burlington, VT USA May 25, 2008 http://www.runvermont.org
Ég vaknaði klukkan 2:30 í nótt með dúndrandi höfuðverk og ógleði.... en var samt glöð. Hafði smá áhyggjur af því að hafa enga lyst fyrir hlaupið, sem byrjaði kl. 8:05.
Ekki var ég komin í langar vegalengdir fyrir hlaupið, svo ég reyndi að hlaupa ekki of mikið og ganga eins hratt og ég gat á milli. Þetta er sannkallað brekkufylki.
Það voru sko MARGAR brekkur á leiðinni, en allt gekk vel.
Ég var 6:08:25.... á mína klukku og verð að vera hæst ánægð með það. Það var 25 stiga steikjandi sól. Svolítið of mikið.
Þjónustan á leiðinni og skipulagning var frábær og bæjarbúar hvöttu hlauparana stanslaust.
Burlington er mjög fallegur bær og sá snyrtilegast sem við höfum séð, hvergi rusl eða drasl.
Við fljúgum héðan kl. 6 í fyrramálið.
Lífstíll | 25.5.2008 | 20:52 (breytt 29.11.2008 kl. 18:26) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)
Sótti gögnin á föstudag (hlaupársdag) og tók því rólega í gær, laugardag. Í fyrsta sinn hafði ég skráð mig sem WALKER en hafði ekki hugmynd um hvaða kröfur voru settar á mig við það.
Þeir sem þurfa meira en 6 klst verða að fara af stað kl 6.... en hinir fara kl 8. Markinu er lokað kl. 2.
Skráð sem Walker, mátti ég ekki hlaupa neitt, því ég var nú skráð í annan keppnisflokk og ég mátti ekki koma í mark undir 6 tímum. Þannig voru þeir að varna því fólk nýtti sér að fara snemma af stað.
2. mars 2008

Mér gekk betur en síðast, hæst ánægð með tímann en ég kom í mark á tímanum 6:24:58.
Síðustu mílurnar hafði ég þjáðst af blöðrusári á vinstra hæl, það er einhvernveginn allt annað álag á fótunum þegar maður gengur, en það gleymdist allt þegar ég sá verðlaunapeninginn...... VÁááááááááá....... hvílíkur hlunkur.
Meðan ég var í maraþoninu, tékkaði Lúlli okkur okkur út af hótelinu og beið með allt draslið í bílnum. Við brenndum út úr bænum, keyrðum 450 mílur suður til New Orleans. Stoppuðum einu sinni á leiðinni og keyptum eitthvað að borða. Klukkan var orðin hálf níu þegar við komum þangað, tókum sexu, kláruðum að pakka, ég komst loksins í sturtu.
Við áttum flug kl. 8:35 til Atlanta, svo við þurftum að vakna kl 5. Flugið til Atlanta var stutt, 1 klst og 2ja tíma munur. Þaðan flugum við til New York, komin þangað kl 2 og svo heim til Íslands kl.8 um kvöldið. Endasprettirnir taka aðeins á...... hlaup, keyrsla og flug. Pabbi og mamma sóttu okkur á völlinn kl 7.
Það er hundleiðinlegt veður, grenjandi rigning ofan í snjóinn. Ég tók upp úr töskunum og var mætt í skólann kl 10. Alveg frábært, kom við í Bónus á leiðinni heim. Þá tekur þvotturinn og lærdómurinn við....... það er ekkert gefið eftir...

Lífstíll | 4.3.2008 | 14:15 (breytt 29.11.2008 kl. 18:24) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
Nei, þetta er ekki hass-maraþon.....
Gleymdi að spyrja hvernig nafnið væri komið til.
En hvað um það, maraþon var afgreitt í dag, 24 febr.2008, maraþon sem mældist 43 km samkvæmt Garmin-úrinu.
það var frekar heitt og rakt, sem tók sinn toll af gömlu.
Fyrri hlutinn gekk mjög vel var 3 tíma með hann, en þá duttu út hálfmaraþonarnir og bæði leiðin varð langar einmanalegar götur þar sem varla sála á ferð og svo hitnaði verulega í sólinni.
Ég reyndi að halda dampinum en tókst illa, var 3;45 með seinni hlutann.... slakari tími en í Phoenix í janúar, en það er auðvitað ekki hægt að jafna þessu maraþoni við musik-maraþon.
Louisiana er afgreitt, sem 21. fylkið.
það er ekki eftir það sem er búið.......
Lífstíll | 24.2.2008 | 21:45 (breytt 29.11.2008 kl. 18:23) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)
Sunnudaginn 13.jan. steinlá eitt maraþonið enn, nr. 82
Eins og sést hefur á blogginu, hef ég ekkert æft í nærri 4 mán og þess vegna var ég búin að afskrifa þetta hlaup.
En vegna þess að ég skráði mig í hlaupið um mitt síðasta sumar og ferðin var keypt og miðuð við hlaupið, stílað upp á að skila bílaleigubílnum í Phoenix og fljúga heim þaðan, þá vorum við á staðnum.
Freistingin var mikil því músik-maraþonin eru svo skemmtileg hlaup. Ég hljóp þetta hlaup þegar það var í fyrsta sinn og var þá búin að hlaupa Grand Canyon.... þannig að fylkið er afgreitt fyrir löngu.
Hvað um það.... ég ákvað það bara nokkrum dögum fyrir hlaupið að láta mig hafa það. Ganga það í kraftgöngu upp á að hætta ef ég versnaði í hásininni....
en það gekk svo glimrandi vel að ég kláraði á 6:34:53 og finnst mér það ágætt, því eina hreyfingin sem ég hef fengið undanfarið en út í bíl og inn í búð, fyrir utan smá skokk á ströndinni í Redondo.
Mission accomplished - ég er komin heim
Lífstíll | 15.1.2008 | 13:30 (breytt 29.11.2008 kl. 18:22) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)
Ég þurfti að vakna snemma fyrir síðasta hlaup, en nú þurfti ég að vakna klst. fyrr. Ég hefði mátt sofa betur..... en ég er svo sem vön að vakna þreytt, hef bara einu sinni á ævinni vaknað óþreytt. Ég hef það fyrir vana að hafa klst. til að undirbúa mig fyrir hlaupið og svo þarf að reikna tíma til að komast á staðinn. Vaknaði kl 3. Bíðarinn kom mér í rútuna stundvíslega kl. 4:15.......
Þetta er hlaup frá A til B, eins og svo oft hér og við vorum keyrð upp í einhverjar hæðir fyrir ofan bæinn. Hlaupið var ræst kl. 5:30 og fyrsta klst. var myrkur. Fyrstu 8 mílurnar vorum við í þessum ,,rolling hills".
Óþægilegt að hlaupa í svarta myrkri..... göturnar eru svo ójafnar. Eftir það kom 6 mílna löng brekka niður í borgina og hálft maraþon var að mestu leiti eftir endalausum og hundleiðinlegum göngustíg..... síðustu 2-3 mílurnar voru eftir vegi.
Þetta var erfitt hlaup, ég fór of hratt af stað í myrkrinu, mér finnst alltaf erfitt að hlaupa niður brattar brekkur, svo hitnaði þegar steikjandi sólin kom, loftið þunnt og rosalegur raki, hélt ég en einn commentaði að loftið væri mjög þurrt. Allavega....það var eins og að anda að sér vegg. Þegar ég var komin á göngustíginn (þar var molla) var ég nær hætt að reyna að hlaupa.... ég stóð alltaf á öndinni ef ég reyndi það..... ég viss um að ég gekk um helminginn af leiðinni.
Á 20. mílu var konan fyrir framan mig leidd í sjúkrabíl, og konan sem kom í mark á eftir mér.... sagði við manninn sinn (bíðarann sinn) að hún hefði tvisvar fengið súrefni á leiðinni. Ég hefði verið í ofþornun á leiðinni ef ókunnugt fólk hefði ekki bjargað mér. Það voru drykkjarstöðvar á annarri hverri mílu og þar var boðið upp á hlandvolgt Gatorate og vatn.... sem varð alltaf ólystugra með hverri mílu.... ég þrælaði því niður, maður verður að hafa orku.
Mig langaði svo í ískalt kók að ég spurði par sem var að hvetja rétt hjá drykkjarstöð, hvort það ætti kók....... nei það átti það ekki, en rétt áður en ég sveigði niður á göngustíginn keyrðu þau upp að mér og réttu mér 1 líter af ísköldu kóki og ég drakk þennan líter á næstu 3 mílum. Bjargaði mér alveg.
Ég hafði makað sólarvörn 50 á sólbrunann frá síðasta hlaupi. Það dugði svo að ég sólbrann ekki meira..... en ég fékk stóran vatnsblöðru poka á versta brunastaðinn, nokkra minni annars staðar.
Hvað maður leggur á sig..... ég verð að fara að æfa almennilega ef ég ætla að lifa öll fylkin af. Það góða var að hlaupið byrjaði svo snemma að ég náði að fara í sturtu, þó ég væri 6 tíma. En oft verðum við að tékka okkur út um miðja nótt, ef við ætlum að keyra áfram sama dag.
Við keyrðum til Colorado Springs um eftir miðdaginn.... um 5 tíma keyrsla.
Lífstíll | 3.9.2007 | 15:18 (breytt 29.11.2008 kl. 18:19) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Ég fór inn á slóðina fyrir haupið http://www.grchamber.com/ til að athuga úrslitin og rakst þá á lýsinguna á hlaupinu og datt í hug að afrita það fyrir ykkur. Það er ,,algjört must" að lesa svona áður en maður skráir sig í hlaup. Mér var sagt í Green River að það rigndi 9" á ári og í fyrra rigndi það á hlaupadaginn sem sést á commentunum...... en það hafa engir sett comments fyrir hlaupið á þessu ári. Síðustu mílurnar var hlaupið niður af fjallinu, mikil hæðarlækkun og niður í bæinn.
PS. Ég sá aldrei neina villta hesta!
ATH...... mynd birt með góðfúslegu leyfi Bíðara nr. 1
Course Description
Packet pick-up will be 4-8pm on Expedition Island before & during the Cajun shrimp boil/pasta dinner. Fireworks will follow.
Runners for both races will be picked up Saturday morning at 5:15am and bused to the starting point. The race starts at 6:30 am. Elevation is 6800' at start. Starting point is next to the Wild Horse Kiosk located at the east entrance of the Wild Horse Loop Tour on County Road 14. Runners will have a 700 ft. incline for about 5 miles. The course continues across the top of White Mountain along the Pilot Butte Wild Horse Loop Tour across rolling hills between 7300 and 7500'. Last year runners described the course as challenging.
Lífstíll | 28.8.2007 | 13:40 (breytt 29.11.2008 kl. 18:17) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Þið verðið að fyrirgefa að fjarstýringin virkaði ekki sem skildi, ég hef ekki verið í tölvusambandi en ég veit að þið hafið samviskusamlega hlaupið eftir prógramminu. En til að uppfæra ykkur varðandi ferðalagið, kemur smá ferðasaga.
Ég og Bíðari nr 1 flugum til Minneapolis sl. miðvikudag og þaðan til Denver Colorado. Að sjálfsögðu erum við í Bíðara-og hlaupaferð. Ferðinni var heitið til Green River í Wyoming og þar hljóp ég mitt 80. maraþon. Við vorum 2 daga að keyra þangað. Við vorum ekki í gsm-sambandi og tölvan fann ekki netið á hótelinu. Bærinn svo lítill að þar var engin tölvubúð og enga hjálp að fá í því efni.
Þessa helgi var Green River Festival og margt um að vera fyrir utan maraþonið sem var á laugardegi 25.ágúst..... Hljóp ég til heiðurs Eddu systir sem varð 40ára.... og hljóp ég á sama tíma og veislan var hjá henni heima á Íslandi.
Í pastaveislunni sem var utandyra.... var auðvitað pasta, en líka kartöflur, risarækjur, pylsur/bjúgu ?, brauð og fl. Þá var hljómsveit að spila og svo var uppboð á listaverkum.
Ég þurfti að vakna kl 4 um nóttina, mæta kl 5:15 í rútuna. Ég svaf svo sem ágætlega, þó maður sé á kolvitlausum tíma. Hlaupið byrjaði kl. 6:30 og þá var orðið bjart.
Bíðarinn kom mér í rútuna og það var keyrt upp í fjöll..... og hættið nú alveg.... Sálin hrópaði -HVAÐ ER ÉG AÐ GERA HÉRNA- ég þurfti að hlaupa 40 km. á moldar-þvottabrettisvegi...... í steikjandi hita, því loftið er svo þurrt og svo stóðu allir á öndinni vegna þunna loftsins. Fyrstu... ég man ekki hvað margar mílurnar voru upp..... HJÁLP.... ég fer ekki í meiri fjallamaraþon. Síðustu 3km. (mældist 43km) voru á malbiki.
Drykkjarstöðvar voru óvenju fáar eða á annarri hverri mílu og á tveim þeirra voru glösin búin. Vegna hitans gekk ég mikið á milli, hef ekki áhuga á að drepa mig fyrir sportið..... ég hef tvisvar verið í hlaupi þar sem menn dóu í markinu. Það var í Chicago árið 2000 og í OC í janúar sl.
Það varð fljótt mjög heitt, ekki ský á lofti, og loftið þurrara en á Íslandi. Ég held ég hafi orðið fyrir ofþornum, því ég þori aldrei að drekka mikið í einu. Það sem var verra var að ég skaðbrann á kálfunum, hafði steingleymt að bera sólarvörn á þá. Þvílíkt hvað ég var fegin að komast í markið og geta teygað kalt kók og vatn.
Ég held ég hafi sjaldan gengið eins nærri mér og núna, var rúma 6 tíma. Það sem eftir var dags drakk ég endalaust, var með höfuðverk, lystarlaus og að auki skaðbrennd á kálfunum.
Ég er búin að hirða upp erfiðustu hlaupin í USA hvað eftir annað, Desert News Salt Lake City, Crater Lake Oregon, Mt. Rushmore S-Dakota og man ekki hver fleiri..... Nú fer ég bara í borgarhlaup, TAKK FYRIR.... nú þarf að lesa betur UM hlaupið ekki bara athuga hvort dagsetningin hentar.
Lífstíll | 28.8.2007 | 01:36 (breytt 29.11.2008 kl. 18:15) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)
Jæja, það er afstaðið og ég er á lífi... Ég fór af stað kl. 8 um morguninn, early start, heitir það.
það byrjaði ágætlega fyrstu 10 km. En frá 10km og að 30km, þar sem maðurinn beið eftir mér, var ég varla á lífi. Allt var eins og best á kosið, veðrið heitt og gott, hlaupaleiðin í lagi, útlendingum finnst hún áreiðanlega frábær, starfsfólkið gott ... en það var of langt á milli drykkjarstöðva.
Fólk finnur sennilega ekki eins fyrir því í styttri vegalengdum, en í maraþoni gengur ekki að hafa 4 km á milli þeirra. Og svo vantaði eina..... frá 25km og að 32km var engin drykkjarstöð. Maðurinn, Bíðari nr. 1 mætti á hjólinu og hreinlega bjargaði mér .... var með Egilsorku og myndavélina auðvitað. Ekki bætti ég tímann minn, frekar bætti við hann ! Í heildina litið, þá voru fyrstu 42 km. verstir
... síðustu 200 metrarnir bestir...
...... annars mældist maraþonið hjá mér 42,6 km
Magga og Anna Rós fóru hálfmaraþon og bættu tímann sinn. Glæsilegt hjá þeim, til hamingju stelpur.
Hérna á að koma mynd af þeim, drífið ykkur að senda myndina stelpur.
Lífstíll | 18.8.2007 | 17:55 (breytt 29.11.2008 kl. 18:13) | Slóð | Facebook | Athugasemdir (0)