Normal hvað...

Hljóp síðast á mánudaginn í síðustu viku... hver áætlunin á fætur annarri klikkaði á milli... OM en nú er ég vonandi komin á götuna aftur. Dreif mig út snemma í morgun - frostið á að aukast með deginum. Það var alveg nógu kalt og næddi alveg nógu mikið - en það lagaðist eða vandist á leiðinni. Það eina sem ég sá eftir var, að hafa ekki sett á mig broddana... færið var þannig að sennilega hefðu þeir rifið aðeins í... og gert mig öruggari... maður er stífari ef maður býst við að geta runnið í hálkunni.

Hrafnistuhringurinn var farinn, kysstur og kjassaður - alltaf svo þægilegur  og sjálfstýringin skilar mér heim. Fór hægt en alla leið