Paris Marathon 8.apríl 2018

Schneider Electric Paris International Marathon
Paris, France
8.apríl 2018
http://www.schneiderelectricparismarathon.com/en

Við Lúlli komum til Parísar á fimmtudegi, sóttum gögnin á föstudegi og svo var hlaupið á sunnudeginum eftir. Hótelið okkar er vel staðsett fyrir hlaupið og á sama götuhorni og Metro. Aldrei þessu vant verður ræst í hollum og nokkuð langt á milli. Auglýsingar fyrir maraþonið segja 55 þús manns verða á götunum. Minn rástími er síðasti rástíminn, 9:55 sem mér finnst svolítið seint.

Ég stillti klukkuna á 6:30... hafði sofið ágætlega amk hálfa nóttina en ég hef verið á sýklalyfjum (þriggja daga skammti) og verið að kafna úr hósta alla daga og seinni hluta nætur. Við borðuðum morgunmat á hótelinu og gengum að Sigurboganum en startið var neðar í götunni. Þulurinn stýrði víkingaklappi fyrir startið. Allt gekk vel í fyrstu en svo hitnaði verulega þegar sólin fór að skína. Það áttu að vera 5 km á milli vatnsstöðva en það teygðist sífellt á vegalengdinni á milli.

Ég hafði skrifað sérstaklega til að spurja um tímamörkin... og hafði séð á úrslitum að fólk var upp í 8 tíma. En eitthvað fór öðruvísi... eftir 4 og hálfan tíma var verið að taka allt saman, drykkjarstöðvar voru vatnslausar, og jafnvel áður hafði ég þó nokkuð fyrir að snýkja vatnsglas á bar. Ég fór að átta mig á að tímamörkin voru sennilega reiknuð frá því að elítan var ræst kl 8:13... Þegar ég loksins fékk vatn þorði ég ekki annað en að hanga með flöskuna ef ég þyrfti að fara aftur á bar einhversstaðar... enda bjargaði það mér alveg. 

Hluti leiðarinnar var meðfram Signu og þar þurftu hlauparar að vera í stórsvigi framhjá gangandi fólki... þar var ekkert pælt í að halda fólki frá. Þegar við komum aftur upp á götuna var búið að hleypa umferðinni á og eina ráðið að vera við gangstéttina en til að elta grænu röndina sem leiddi rétta leið var maður hreinlega í lífshættu á hringtorgum og sumum gatnamótum. 

Komin uþb hálfa leiðina fann ég að ég var komin með blöðru á v-hæl... held ég hafi fengið blöðru á sama stað í síðustu maraþonum í þessum skóm... uppgötvaði nú að brún á innlegginu særir mig... verð að gera eitthvað í því.

Þegar ég kom að síðustu 200 metrunum að markinu, sagði ein kona að það væri búið að loka, og rak mig til hliðar, ég sá svo hlaupara vera koma inn og það endaði með því að ég fékk hjálp við að klifra yfir (fékk krampa í lærin við það) svo ég gæti hlaupið yfir marklínuna.  Þar beið Lúlli, farinn að hafa áhyggjur, bæði vegna hitans sem var í dag og eins að ég er búin að vera hálf veik af þessu kvefi.

Lúlli bjargaði því að ég fengi tíma... hann hafði séð þegar þeir tóku mottuna svo ég sýndi úrið mitt og fékk tímann skráðan, síðan voru bæði verðlaunapeningarnir og bolirnir búnir... það var engin þjónusta við markið og eins og allstaðar var leitun að manneskju sem talaði ensku. Bæði bolirnir og verðlaunapeningarnir voru búnir en á leiðinni á hótelið fékk ég lánaðan verðlaunapening fyrir myndatöku.

Þetta maraþon er örugglega fínt fyrir þá sem þurfa ekki að spá í tíma en fyrir hæga hlaupara get ég ekki mælt með París.

Þetta maraþon er nr 226
Garmin mældi tímann 6:48:14 og vegalengdina 42,86 km